Nilüfer Şen Çakar

Genellikle sosyal medyada dolaşırken şu fotoğraftakine benzer paylaşımlar yapan çeşitli hesaplara sıklıkla rastlıyorum. Duvardan duvara kütüphaneler, sıra sıra dizilmiş klasikler serileri, gıcır gıcır çok satanlar, bilimkurgudan polisiyeye, aşk romanlarından tarihsel araştırmalara kadar envai türde kitaplar Kitap kurdu hesaplarının sayfalarında gezinirken kitaplar adeta üzerimize devrilecek de altında kalacakmışız gibi bir his uyanıyor bende. Bu "kitap sevdalıları" her ay en az 7-8 kitap okuyor. Okuma listeleri uzayıp gidiyor. Okudum bitti hashtagleriyle uzun uzadıya kitap yorumlarından geçilmiyor. Değme hızlı okuma kursuna gitseniz ayda okunamayacak sayıda kitap tüketen bu "bibliyofiller" doymak bilmez iştahlarıyla her türden kitabı bir çırpıda okuyup, anlayıp, özetini çıkarabilecek üstün zekaya sahipler. Ve dahi günümüzde tanesi en az 30-40 TL'ye gelen bu kitaplardan milyonlarcasını uçsuz bucaksız kütüphanelerine katarak hatırı sayılır bir serveti de gözden çı...

Friends dizisinin yayınlandığı ve haklı sebeplerle popüler olduğu 1994- 2004 yılları arasında izleme fırsatım olmamıştı.  Dizi yayınlanmaya başladığında 14 yaşlarındaydım. Muhtemelen o sıralarda Türkiye'de yayınlanmıyordu. Henüz bilgisayar, laptop, internet, cep telefonu hayatımıza girmemişti. Fakat dizinin dünya çapında beğeni kazandığı ve yankıları Türkiye'deki gençlik ve müzik dergilerine ulaşmıştı.  Yıllar içinde basında sık sık yorumlarına rastlamama rağmen diziyi bir türlü yakalayamadım.  Bu dizinin fenomen olmasının nedenlerinden biri aslında 90lar ve 2000lerin başı olan henüz dijitalize olmayan dünyaya ait kesitleri anlatması.  İkincisi arkadaşlık, dostluk, aşk, sevgi, kardeşlik ve aile ilişkileri üzerine kafa yormadan izlenebilecek naif ve esprili bir bakış açısı yakalıyor. İnsanın içini ısıtan bir sıcaklığı var. Konular insana ve insana ait duygu ve düşüncelere dair olunca da zaman, mekan ve modalar değişse bile öz değişmiyor. Friends : The Reunion filminin...