Geçenlerde gittiğim kafede Tuhaf dergisinin bir sayısında rastladım bu terime: Tsundoku. Japonca'da okumadan biriktirme anlamına geliyormuş galiba. Kendimi çok okuyan biri addederim ama sonra eve gelip kütüphanemin üzerinde şu manzarayla karşılaşınca gerçeğe aydım. Sanırım bende tsundoku sendromu var. Zamansızlıktan mıdır, tembellikten midir, yersizlikten midir bilinmez...Önümüz bayram tatili okuyamadığım ne varsa okumayı planlıyorum. Seni yeneceğim İstanbul misali seni yeneceğim Tsundoku :) Not: Yalnız resimde gördüğünüz tuğla kalınlığındaki kitap kafama düşerse siz bu satırları okurken ben yıldızları sayıyor olabilirim. Bir de duvardan duvara kütüphane hayalim var..onu gerçekleştirirsem ne Tsundoku ne birşey